کاربرد تکنیک تاپسیس در رتبه بندی پروژه های طراحی شهری تهران با رویکرد سنجش تحقق پذیری

چکیده همگام با سایر کشورها، چند صباحی است پروژه­هایی تحت عنوان طراحی شهری در ایران و بویژه شهر تهران در دست تهیه و اجراست. این پروژه­ها که با هدف ارتقای کیفیت محیط و فضاهای شهری وارد عرصه طرح­های شهری کشورمان شده است، از اوایل دهه هشتاد شمسی با اقبال بیشتری از سوی مدیران شهری مواجه شده است. در واقع با رویکردی مواجهیم که به بسط و نشر فضاهای شهری برای احیای حضور و مشارکت شهروندان در عرصه عمومی شهر می­اندیشد. در پژوهش حاضر سعی بر آنست که با شناخت معیارهای موثر در تحقق پروژه­های طراحی شهری ایران، میزان موفقیت و تحقق آنها در شهر تهران، در طی دهه هشتاد شمسی، مورد سنجش قرار گیرد. بدین منظور، عوامل موثر در تحقق­پذیری پروژه­های مذکور شناسایی شده و سپس با بومی­سازی و انطباق با زمینه ایران و با استفاده از نظریات خبرگان و کارشناسان حاضر در فرایند انجام پروژه­ها، رتبه­بندی با کاربرد تکنیک تاپسیس و براساس رویکرد تحقق­پذیری انجام گرفت. از یافته­های پژوهش، رتبه­بندی پروژه­های منتخب حاصل شده است که براساس آن پروژه ساماندهی و بهسازی میدان حسن­آباد به عنوان برترین و پروژه بازسازی، ساماندهی و مرمت بازار تجریش به عنوان ضعیف­ترین پروژه بر اساس رویکرد سنجش تحقق­پذیری انتخاب گردیدند.